انتظار داشتید کروبی، قربان‌صدقه احمدی‌نژاد برود؟ آقای کروبی پس از خاتمه حصر بیانیه‌ای منتشر کرد و در آن با معجزه هزاره سوم خواندن احمدی‌نژاد، نتیجه انتخابات ۱۳۸۴ را مخدوش و شورای نگهبان و سپاه و بسیج را به دخالت متهم کرد و نهایتا نتیجه انتخابات را مخالف دمکراسی خواند.

او همچنین نوشت دوران حصر را همچون حبس‌های دوره پهلوی تحمل کرده و از این پس نیز برای احقاق حقوق مردم از پای نمی‌نشیند.

طبیعی بود که نوشته آقای کروبی مورد نقد و حمله دوستان اصولگرا قرار گیرد. عده‌ای با توهین و ناسزا و گروهی با انتقادات منطقی‌تر به او واکنش نشان دادند.

* واقعا بعد از ۱۵ سال حصر، آقای کروبی  باید چه می‌گفت؟ باید از موضع خودش کوتاه می‌آمد و می‌گفت احمدی نژاد چه گوهر ارزشمندی بود؟ کسی که نتیجه انتخابات را باخته، طبیعی‌ترین واکنشی که دارد، زیر سوال بردن رای گیری و شمارش آرا و نحوه تبلیغات است. حتی بسیاری از دوستان اصولگرا که در انتخابات مجلس شکست خورده‌اند حریف‌شان را به رگبار انواع تهمتها بسته‌اند. هرچند این حرف‌ها را در رسانه‌ها نگفته‌اند اما در جمع اعضای ستاد انتخاباتی خود، رقیب را به بداخلاقی و انجام کارهای غیرقانونی و خرید رای متهم می‌کنند و حتی مجریان و ناظران انتخابات را نیز از تیغ حملات خود مصون نمی‌دارند. برخی از این نامزدها هنوز و مثلا بعد از ۳۰ سال مرغ‌شان یک پا دارد و اصرار دارند که علیه‌شان توطئه شده است. بعید نیست بخشی از حرفهایی که می‌زنند درست هم باشد.

* این تصویر را که در انتخابات، تقلب یا تخلف شده چه کسانی می‌سازند؟ طبیعتا دوستان و نزدیکان و اعضای ستادهای انتخاباتی  به برساخت روایت می‌پردازند. خود کاندیداها شخصا نه فرصت بررسی دقیق همه چیز را دارند و نه از تخصص کافی در این زمینه برخوردارند. طبیعی است اتهاماتی که آقای کروبی به آنها اشاره می‌کند برگرفته از گزارشهایی است که حامیانش به او داده‌اند. قاعدتا این یافته‌ها در تعارض با اطلاعات رسمی منتشر شده از سوی مراجع قانونی است و لذا اختلاف از همین جا شروع می‌شود.

* مرحوم آقای هاشمی نیز در انتخابات ۱۳۸۴ مدعی تقلب بود. دست‌کم دو نفر را می‌شناسم که از قول ایشان گفته‌اند درمرحله دوم انتخابات ۱۳۸۴ بین ۵ تا ۵٫۵ میلیون رای او را نخوانده‌اند و همین رقم را به عدد آرای آقای احمدی نژاد اضافه کرده‌اند. روایت مرحوم هاشمی نیز محصول برساخت روایتی بود که افرادی که به آنها اعتماد داشت نقل کرده بودند. او هرگز از  موضع خود در باره شمارش آرا کوتاه نیامد و بعد از انتخابات نیز در نامه مشهوری که برای رهبر معظم انقلاب نوشت، کار را به خدا ارجاع کرد.

* از آن سوی مگر چاره‌ای جز این هست که اعتبار نتیجه انتخابات را تنها از مراجع قانونی پذیرفت؟ لازم نیست پذیرفتن نتیجه، پذیرش قلبی باشد. همین که تمکین به آن باشد کافی است. کاری که مرحوم هاشمی و حتی آقای کروبی انجام دادند.

* اینک که آقای کروبی نتیجه انتخابات ۸۴ را زیر سوال برده، بعضی اصولگرایان برای اثبات درستی نتیجه، استدلالی به کار می‌برند که خنده دار است. این استدلال می‌گوید اگر آن انتخابات مخدوش است، دولت خاتمی برگزار کرده بود. خب. یعنی اگر وزیر کشور وقت همین ادعای مخدوش بودن را قبول کند، باید بگوییم احمدی نژاد یک رئیس جمهور اشتباهی بوده است؟!

* انتقاد دیگری که به بیانیه کروبی شده این است که وی سالها در حصر بوده و به همین دلیل با اتقاقات سیاسی بیگانه است و بیانیه را هم دیگران برایش نوشته‌اند! مگر  همه افرادی که در حصر نبوده‌اند متن سخنرانی‌ها یا بیانیه‌شان را خودشان می‌نویسند؟ از این بالاتر، حتی می‌توان گفت اگر کروبی به قلم خودش بیانیه می‌نوشت چه بسا به مراتب تندتر از متنی بود که الان آن را می‌بینیم. باز گلی به جمال مشاورانی که نگذاشتند متن تندتر شود!

* کوتاه سخن انکه بیانیه اقای کروبی عادی‌ترین و طبیعی‌ترین و حتی نرمال‌ترین موضعی است که می‌توان از او انتظار داشت. به اشارتی می‌توان به این هم پرداخت که در انتخابات ۸۴ و حتی ۸۸ آقای کروبی یک کاندیدای اصلاح طلب خوش خیم بود و به قول روزنامه کیهان، خیانت نکرد. اگر در فضای انتخابات آن دو دوره، یارگیری درستی انجام می‌شد شاید احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور نمی‌شد و بلاهایی که او به سر کشور اورد، امکان وقوع نمی‌یافت.