امام جمعه پاوه : اگر چنین پیش برود جشن عدس و نخود و ماش و گوجه فرنگی هم برگزار می شود1 حاج ماموستا ملاقادر قادری امام جمعه شهرستان پاوه در خطبه های این هفته نماز افزود: دیروز شنیدم در هرسین جشن پیاز برگزار کرده‌اند! گفتم اگر چنین پیش برود، جشن عدس و نخود و ماش و گوجه‌فرنگی هم برگزار می‌شود! به‌روشنی پیداست برخی مسئولان ما حوصلۀ کار برای مردم را ندارند و به جای حل مشکلات، می‌خواهند مردم را سرگرم کنند.

دو روز پیش جناب آقای دکتر الماسی، فرماندار محترم پاوه، همراه چند نفر به دیدارم آمدند و گفتند:
«ما اعضای شورای تأمین برای برگزاری جشن انارانه تصمیم گرفته‌ایم، اما خواستیم از شما نیز نظر بخواهیم؛ این جشن برگزار شود یا خیر؟»

به آنان گفتم: چرا این موضوع را به درِ خانۀ من می‌آورید؟ جشن انارانه را بگیرید، اما مردانه و شایسته.

دیروز شنیدم در هرسین جشن پیاز برگزار کرده‌اند! گفتم اگر چنین پیش برود، جشن عدس و نخود و ماش و گوجه‌فرنگی هم برگزار می‌شود! به‌روشنی پیداست برخی مسئولان ما حوصلۀ کار برای مردم را ندارند و به جای حل مشکلات، می‌خواهند مردم را سرگرم کنند.

در اینجا عرض می‌کنم: خواهش ما از مسئولان این است که دین، فرهنگ و اخلاق مردم ما را خراب نکنید.

ما منکر شادی نیستیم، اما انتظار داریم به نحوی عمل شود که دین، مملکت و خون شهیدان ما زیر سؤال نرود.

دیروز نیز به آقای فرماندار عرض کردم: مردم روستاهای زردویی، تین، ساتیاری، نوسود و نودشه می‌توانند مراسم انارانه بگیرند، اما همراه با ادب، اخلاق و طوری برگزار شود که برای مردم نفع داشته باشد

سال گذشته حدود چهار هزار نفر در روستای دله‌مرز جشن انارانه را برگزار کردند. تا زمانی که آقای استاندار کردستان و فرماندار سروآباد در مراسم بودند، برنامه خوب پیش رفت، اما به‌محض رفتن آنان، زن و مرد حدود سه ساعت به‌صورت مختلط رقصیدند. من هم در مسجد از این رفتار گلایه کردم و آقای دکتر زارعی کوشا با من تماس گرفت. عرض کردم که این کار نباید انجام می‌شد و لازم بود کسی تا پایان مراسم نظارت می‌کرد.

سنوات گذشته نیز جشن انارانه در حلبچه برگزار شده؛ مردم آمدند، انار خریدند و صادر کردند. شما هم مراسم را محترمانه برگزار کنید تا مشکلی ایجاد نشود.

مردم شهرستان پاوه مردمی مذهبی و متدین هستند و دوست ندارم به سبب من، آقای فرماندار یا دیگر مسئولان، مردم بی‌دین شوند. چه اشکالی دارد مردم در جلسۀ شکرانۀ انار شادی کنند، اما شادمانیِ معقول؟

سال گذشته یکی از اهالی نودشه پس از جشن انارانه در دله‌مرز گفته بود:

«ته‌لاقم که‌وته‌بو نه ‌ئینه ‌هه‌نارانه ن‌، نه‌دڵه‌مه‌رز هه‌ناریش هه‌نی!»

یعنی طلاقم افتاده باشد نه این جشن، جشنِ شکرگزاری انارانه است و نه روستای دله مرز انار دارد.

در پایان باز تأکید می‌کنم: ما مخالف شادی نیستیم، بلکه خواهان شادیِ معقول، اخلاقی و در چهارچوب دین هستیم. ان‌شاءالله این جشن‌ها سبب نگردند که مردم دین خود را از دست بدهند.